RCEP pobudzi rozwój regionu

Według usług tłumaczeń na język docelowy | Zaktualizowano: 2022-01-05 11:00

T Regionalne kompleksowe partnerstwo gospodarcze, które weszło w życie w sobotę 1 stycznia, rozbudza nowe nadzieje na wzrost gospodarczy w regionie Azji i Pacyfiku, otwierając się rynki eksperci twierdzą, że przeciwdziała protekcjonizmowi.

Składający się z 15 krajów Azji i Pacyfiku RCEP tworzy największą na świecie strefę wolnego handlu. Składa się z 10 członków Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej oraz Chin, Japonii, Republiki Korei, Australii i Nowej Zelandii.

Porozumienie, obejmujące około 30 procent światowej populacji, a także produkt krajowy brutto i wielkość handlu, zapoczątkowuje większą integrację gospodarczą między krajami Azji i Pacyfiku oraz oznacza zwycięstwo multilateralizmu i wolnego handlu, stwierdzili obserwatorzy.

„Odegra rolę w tworzeniu pewnego stopnia pewności, że integracja handlu – przynajmniej w umiarkowanych warunkach – będzie kontynuowana” – powiedział Manu Bhaskaran, dyrektor naczelny Centennial Asia Advisors, think tanku w Singapurze. „W dobie rosnącego protekcjonizmu i polityki skierowanej do wewnątrz jest to mile widziane”.

Francis Chua, przewodniczący założyciel Międzynarodowej Izby Handlowej na Filipinach, powiedział, że RCEP ma skonsolidować pozycję członków ASEAN w ramach większego ugrupowania zbudowanego na „nowoczesnej, kompleksowej, wysokiej jakości i wzajemnie korzystnej umowie o partnerstwie gospodarczym”. .

Blok regionalny obejmuje Indonezję, Tajlandię, Singapur, Filipiny, Malezję, Wietnam, Brunei, Kambodżę, Birmę i Laos; niektórzy członkowie ASEAN jeszcze nie ratyfikowali paktu.

W raporcie internetowym Sekretariat ASEAN stwierdził, że wejście w życie RCEP „jest przejawem determinacji regionu do utrzymania otwartych rynków; wzmocnienia regionalnej integracji gospodarczej; wspierania otwartego, wolnego, uczciwego, integracyjnego i opartego na zasadach handlu wielostronnego i ostatecznie przyczynić się do globalnych wysiłków na rzecz odbudowy po pandemii”.

„Sekretariat ASEAN pozostaje zaangażowany we wspieranie procesu RCEP w zapewnieniu jego skutecznej i wydajnej realizacji” – czytamy w raporcie.

Chua powiedział, że pakt zapewni, że otwarcie rynków i wzmocni łańcuchy dostaw, a tym samym wesprze ożywienie gospodarcze. Powiedział, że oprócz wymagania od partnerów handlowych obniżenia ceł, RCEP wzmocni harmonizację środków pozataryfowych, takich jak standardy produktów w zakresie bezpieczeństwa żywności, wymogi dotyczące pakowania i etykietowania.

Sanjay Mathur, główny ekonomista Azji Południowo-Wschodniej i Indii w ANZ Bank, przytoczył ogromną gospodarkę Chin i sposób, w jaki będzie ona służyć jako „rynek kluczowy” dla wszystkich członków RCEP.

Członkowie paktu „będą teraz mieli (zwiększony) dostęp do drugiej co do wielkości gospodarki na świecie, a więc jest to ogromny krok naprzód”, powiedział.

Bhaskaran powiedział, że Chiny, jako wiodący kraj w Azji, mogą skłonić członków RCEP do przyjęcia „szerszej i głębszej integracji” w regionie.

Jednocześnie niektórzy analitycy zwracają uwagę, że obietnica RCEP o nieskrępowanym handlu i jego licznych korzyściach będzie wymagała czasu, ponieważ obniżki ceł będą następować stopniowo w ciągu najbliższych 20 lat.

Ekonomiści Azjatyckiego Banku Rozwoju oszacowali, że do 2030 r. umowa handlowa zwiększy dochody uczestniczących gospodarek o 0,6 proc. i stworzy 2,8 mln miejsc pracy. Widzą również wzrost inwestycji wewnątrz RCEP. Dzieje się tak, ponieważ pakt zabrania nakładania na inwestorów wymogów dotyczących wyników, takich jak określony procent treści krajowych lub transferu technologii, jako warunków dostępu do rynku.

RCEP jest obecnie wdrażany w Australii, Brunei, Kambodży, Chinach, Japonii, Laosie, Nowej Zelandii, Singapurze, Tajlandii i Wietnamie. W Republice Korei wejdzie w życie 1 lutego. Indonezyjska komisja parlamentarna nadzorująca handel dała paktowi zielone światło, ale potrzebna jest pełna ratyfikacja przez ustawodawcę.

Josua Pardede, analityk branżowy i regionalny w banku Permata z siedzibą w Dżakarcie, powiedział, że RCEP przyspieszy wejście mniejszych indonezyjskich przedsiębiorstw do globalnego łańcucha wartości, ale te firmy również zmagają się z konkurencją ze strony importu, ponieważ są w dużej mierze zależne od rynków krajowych.

Pardede powiedział, że w zasadzie wszelkie umowy handlowe – szczególnie duże, takie jak RCEP – mają potencjał do zwiększenia wartości handlu i przyciągnięcia inwestycji do krajów członkowskich ze względu na zmniejszenie barier handlowych.

Danilo Fausto, przewodniczący Filipińskiej Izby Rolno-Żywnościowej, ma pewne obawy dotyczące sektora rolnego w swoim kraju, który jeszcze nie ratyfikował paktu.

Chociaż wierzy, że pakt handlowy otworzy rynki dla produktów filipińskich, Filipiny również muszą zezwolić na większy import, co jest ryzykowną propozycją dla krajowego sektora rolnego.

Wskazuje, że w przeciwieństwie do swoich odpowiedników w niektórych innych krajach, filipińscy rolnicy nie mają dużych dotacji rządowych, ogromnych połaci ziemi ani szerokiego dostępu do kredytów. Od dawna stanowi to problem dla osób zajmujących się rolnictwem, ponieważ sektor ten nie był jednym z priorytetów rządu, powiedział Fausto.

Ten artykuł został przedrukowany z China Daily.

Jeśli istnieją prawa autorskie, poinformuj nas o tym na czas, usuniemy je prawidłowo za pierwszym razem.