Lasy pomagają rozwiązać kryzys klimatyczny

Według usług tłumaczeń na język docelowy | Zaktualizowano: 2021-7-26 16:00

T Pożar Dixie, który wybuchł 14 lipca, zrównał z ziemią już kilkanaście domów i innych budowli, kiedy po zmroku przedarł się przez maleńką społeczność Indian Falls.

W Kalifornii gubernator Gavin Newsom ogłosił stan wyjątkowy w czterech północnych hrabstwach z powodu pożarów, które, jak powiedział, powodują „warunki skrajnego zagrożenia dla bezpieczeństwa osób i mienia”. Proklamacja otworzyła drogę do większego wsparcia państwa.

Takie warunki często wynikają z kombinacji niezwykłych losowych, krótkoterminowych i naturalnych wzorców pogodowych, spotęgowanych długoterminową zmianą klimatu spowodowaną przez człowieka. Globalne ocieplenie sprawiło, że Zachód stał się znacznie cieplejszy i bardziej suchy w ciągu ostatnich 30 lat.

W całym kraju płonęło ponad 85 dużych pożarów, głównie w zachodnich stanach, które spaliły już ponad 553 000 hektarów.

Lasy na Ziemi odgrywają dużą rolę w globalnym obiegu węgla. Wszystkie lasy na świecie magazynują prawie tyle samo węgla, ile jest w atmosferze. Podczas gdy wylesianie stanowi od 15 do 20 procent całego dwutlenku węgla uwalnianego do atmosfery rocznie, lasy na świecie pochłaniają dwa razy więcej każdego roku.

Chociaż ta pozytywna równowaga może ulec zmianie, jeśli nadal będzie trwać wypalanie lasów, globalne ocieplenie i wylesianie, eksperci pokładają dużą nadzieję w lasach, które pomogą rozwiązać kryzys klimatyczny. Konsorcja rządów i organizacji pozarządowych na masową skalę promują sadzenie drzew. Naukowcy ze Szwajcarii, Włoch i Francji oszacowali niedawno, że gdyby obecną powierzchnię 4,06 miliarda hektarów można było zwiększyć o 900 milionów hektarów, ten nowy obszar leśny mógłby pochłaniać jedną czwartą CO2 z atmosfery i przywrócić węgiel atmosferyczny do atmosfery. poziom, jaki był, zanim świat uzależnił się od paliw kopalnych.

Od 1990 roku globalna powierzchnia zalesionych lasów wzrosła o 123 miliony hektarów, z czego jedną trzecią obsadza się w Chinach. Ponieważ te 123 miliony hektarów mają tylko od mniej niż jednego roku do 30 lat, większość drzew nie osiągnęła jeszcze wieku, w którym pochłaniają najwięcej CO2. Ostatnie badania wykazały, że nawet bardzo stare drzewa nadal pochłaniają duże ilości CO2. Trudno przewidzieć, ile węgla lasy mogą wchłonąć w nadchodzących latach. Naukowcy oszacowali, że w latach 2000-2040 lasy Chin mogą wychwytywać 25 miliardów ton CO2. W tym momencie Chiny emitują około 10 miliardów ton CO2 rocznie.

Kluczową kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest to, w jaki sposób absorpcja CO2 przez lasy jest uwzględniana w rachunkowości środowiskowej. Kiedy w 1997 r. kraje członkowskie ONZ zgodziły się na protokół z Kioto, oczekiwano, że tylko zamożne kraje zmniejszą swoje emisje poniżej poziomu z lat 90. XX wieku. Inne kraje mogłyby realizować projekty mające na celu zmniejszenie emisji CO2 lub wychwytywanie CO2 z atmosfery i sprzedawanie go jako certyfikowane kredyty redukcji emisji przemysłowi w bogatych krajach, które nie mogą osiągnąć swoich celów redukcji emisji dwutlenku węgla. Chiny mają wiele takich projektów, ale tylko sześć z nich to projekty sadzenia lasów.

Teraz, gdy porozumienie paryskie zastąpiło protokół z Kioto, sytuacja się zmieniła. Wszystkie kraje, które podpisały Porozumienie Paryskie, zobowiązują się do utrzymania wzrostu poniżej 2 °C i do kontynuowania wysiłków na rzecz ograniczenia globalnego wzrostu temperatury do poniżej 1,5 °C. Sekretariatu Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu i są poddawane krytycznej ocenie. Chiński NDC przewiduje krótkoterminowy wzrost emisji CO2, ale spodziewa się, że jego emisje spadną do 2030 r. Przed 2060 r. kraj dąży do osiągnięcia neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla. W swoim obecnym NDC Chiny zobowiązały się do zmniejszenia emisji większości gałęzi przemysłu o 60–65 proc. do 2030 r. Ten sam NDC przewiduje również, że ilość drzew w chińskich lasach wzrośnie o 4,5 miliarda metrów sześciennych, co implikuje przechwycenie 4,5 miliarda ton CO2.

To, czy lasy rzeczywiście mogą przyczynić się do kontroli emisji dwutlenku węgla, zależy w dużej mierze od tego, czy i jak właściciele lasów, rządy krajowe i lokalne oraz spółdzielnie, a także coraz częściej pojedyncze gospodarstwa domowe lub grupy użytkowników, mogą uzyskać rekompensatę za dwutlenek węgla w swoich lasach. Międzynarodowe i krajowe przepisy klimatyczne zmuszają emitentów CO2 do redukcji emisji, ale nie mogą zmusić nikogo, kto nie jest tym zainteresowany, do wychwytywania dwutlenku węgla z atmosfery. Główny wkład w osiągnięcie celów redukcji emisji, a tym samym osiągnięcie celu porozumienia paryskiego, mają sektory przemysłowe, które redukują swoje emisje. Branże bardzo się do tego starają, ale starają się także kupować kredyty redukcji emisji. Lasy mogą i powinny stać się rosnącym dostawcą takich kredytów. Pierwszy przypadek handlu redukcją emisji z lasów między wioską a przemysłem w Chinach został zgłoszony w tym roku.

Tworzenie kredytów redukcji emisji w projektach leśnych może odnieść sukces na dużą skalę tylko wtedy, gdy uda się ustanowić dobrze funkcjonujące mechanizmy produkcji i handlu. Wymaga to dobrych regulacji i nadzoru, aby rzeczywiście można było certyfikować kredyty redukcji emisji. Przepisy muszą szczegółowo określać obowiązki producentów i nabywców uprawnień do redukcji emisji z lasów. Ostatecznie handel certyfikowanymi kredytami redukcji emisji z lasów będzie musiał być wdrożony ponad granicami. Mechanizmem, który umożliwił taki handel, był Mechanizm Czystego Rozwoju ustanowiony na mocy Protokołu z Kioto. Ale kredyty były produkowane w krajach bez zobowiązań redukcyjnych i sprzedawane do krajów, które miały takie zobowiązania. Mechanizm musi teraz zostać przeniesiony z protokołu z Kioto do porozumienia paryskiego, a sposób, w jaki to nastąpi, nie jest jeszcze jasny. Wszystkie kraje, które podpisały Porozumienie Paryskie, będą chciały wykorzystać kredyty węglowe produkowane przez ich lasy, aby wnieść wkład do własnych NDC. Ale może Chiny odniosą sukces ponad oczekiwania w redukcji emisji ze swoich sektorów energetycznych, przemysłowych i transportowych, będących największymi emitentami dwutlenku węgla, i będą miały nadwyżki kredytów redukcji emisji z lasów, którymi będą mogły handlować z nabywcami spoza kraju. Zapewniłoby to interesujący nowy ekonomiczny sposób redukcji emisji.

Ten artykuł został przedrukowany z China Daily.

Jeśli istnieją prawa autorskie, poinformuj nas o tym na czas, usuniemy je prawidłowo za pierwszym razem.